We nemen plaats in een zaal bij speeltuin vereniging Crooswijk waar Dave (39) als vrijwilliger werkt.
‘Dit voelt als thuiskomen, ik kan hier helemaal mezelf zijn. Niemand oordeelt over elkaar. Overigens haal ik na dit interview mijn make-up er weer af hoor, ik kan zo natuurlijk niet werken’.
Dave woont en werkt in hartje Crooswijk. ‘De mix aan verschillende culturen hier is geweldig, van alles loopt hier rond. Het heeft even geduurd, maar ik voel me nu eindelijk thuis.’
‘Toen ik hier net kwam wonen werd ik continu lastig gevallen en uitgescholden. Ik heb maanden thuis gezeten, omdat ik me niet veilig voelde. Na een huwelijk van vijftien jaar, kwam ik uit de kast. Mijn gevoelens voor mannen had ik eigenlijk al heel lang, maar ik wilde me er niet aan toegeven.
Toen mijn vrouw en ik uit elkaar gingen, zei ze dat ik maar moest gaan uitzoeken wat ik echt wil. Ik had moeite om mezelf te accepteren, want waarom ik? In het begin verliep het contact met mijn ex vrouw stroef, maar later herstelde zich dat. Zij is nu echt mijn soulmate. Ook mijn twee kinderen gaan er goed mee om. Laatst vroeg mijn dochter nog om mijn foundation. Geweldig toch?!’
‘Mijn ontdekkingstocht begon in Amsterdam waar ik als doorbitch werkte en later als dragqueen. Wanneer ik als dragqueen optreed, dan gaat er bij mij een knopje om; ik voel me sterk en zelfverzekerd. Niemand die mij iets kan maken! Hoe glamoureus het Amsterdamse nachtleven ook lijkt, ik voelde mij daar niet veilig. Meerdere malen werd ik bedreigd en in elkaar geslagen.
Na de derde keer was de maat vol en trok ik me weer terug.
Ik ging terug de kast in. Mijn wereld werd zo klein waarin alcohol mijn steun en toeverlaat werd’.
‘Het is niet makkelijk om jezelf te accepteren in een omgeving waar je niet jezelf kunt zijn. Voor mijn alcoholverslaving heb ik tien weken in Schotland een afkickprogramma gevolgd.
Het verblijf was perfect en het voelde veilig, totdat ik weer in het vliegtuig zat en de verleiding niet kon weerstaan om weer te gaan drinken. Ik was weer terug bij af.
Vervolgens heb ik de draad weer weten op te pakken via een programma van Ready For Change in Rotterdam en ben ik zelf aan de slag gegaan met afkicken. Het was een donkere periode waar ik uiteindelijk alleen maar sterker uit ben gekomen’.
Maar hoe is Dave in Crooswijk beland? ‘Via een gemeenschappelijke vriend leerde ik vijf jaar geleden mijn huidige vriend kennen. We wonen inmiddels samen in Crooswijk. Hij is lief en zorgzaam, maar ook een tikkeltje jaloers. Nadat ik een maagverkleining heb ondergaan merk ik dat ik veel meer aandacht krijg en dat is hij helemaal niet gewend. Vandaag heeft hij mij al acht keer gebeld, haha!’
Het gaat inmiddels veel beter met Dave. ‘Ik ben afgekickt en ik leid een rustig leven. In het begin zat ik nog wel veel thuis, want ik durfde niet naar buiten te gaan. Qua homoacceptatie heeft Crooswijk nog een lange weg te gaan. Maar het is ook belangrijk om naar jezelf te kijken.
Als je goed in je vel zit, dan straal je dat ook uit. Laatst riep een groep tegen mij dat ik wel de grootste homo ben waarop ik antwoordde dat ik inderdaad hier de opperhomo ben! Vanaf dat moment leek de lucht te zijn geklaard en bovendien moeten anderen maar accepteren dat ik er ben.
Nu ik beter in mijn vel zit heb ik de laatste tijd minder de behoefte om als dragqueen op te treden. Dat voelt nu eerder alsof ik achter een masker verschuil en dat wil ik juist niet meer. Of ik nog iets mis in Crooswijk? Ja, een homotent! Gewoon hier midden in Crooswijk’.
